Προέδρους και πρωθυπουργούς από διάφορες επαγγελματικές ομάδες έχουμε δει πολλούς, όπως:
– από την “ευγενή” ομάδα των πολιτικών τζακιών (Κυριάκος Μητσοτάκης, Γιώργος Παπανδρέου, Τζάστιν Τρυντώ κ.ά.)
– αμέτρητους από την ομάδα των δικηγόρων και νομικών (Ελευθέριος Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, Τζο Μπάϊντεν, Μπάρακ Ομπάμα, Μπιλ Κλίντον, Αλεξάνταρ Βούσιτς κ.ά.)
– αρκετούς οικονομολόγους (π.χ. Ανδρέας Παπανδρέου)
– αρκετούς επιχειρηματίες (Μπερλουσκόνι, Ντόναλντ Τραμπ κ.ά.)
– αρκετούς τραπεζίτες (Λουκάς Παπαδήμος, Μακρόν, Μάριο Ντράγκι κ.ά.)
– μερικούς πρώην στρατιωτικούς (Ούγκο Τσάβες, Μπολσονάρου)
Ε, ήρθε ο καιρός να δούμε και έναν δάσκαλο πρόεδρο!
Είναι ο Πέδρο Καστίγιο, ο δάσκαλος των φτωχών ιθαγενών, που όλα δείχνουν ότι θα είναι ο νέος Πρόεδρος του Περού. Τις εκλογές πάντως τις κέρδισε με 50,2% επί τoυ 99,8% των φήφων. Προηγείται με 72 χιλιάδες ψήφους ενώ απομένουν 177 τμήματα, τα 153 από το Κούσκο στο οποίο προηγείται με πάνω από 80%. Από τον μαυροπίνακα στο προεδρικό μέγαρο.
Ο νέος πρόεδρος θα αναλάβει τα καθήκοντά του την 28η Ιουλίου, την ημέρα που συμπληρώνονται 200 χρόνια από την ανεξαρτησία του Περού.
Έχει σημασία για τη δύση αυτό; Ναι έχει συμβολική σημασία -πέρα από την αριστερή στροφή στη χώρα της Λατινικής Αμερικής- καθότι φέρνει στο προσκήνιο τα νέα στρώματα εργαζομένων στο χώρο της εκπαίδευσης και της υγείας (νοσοκομειακοί γιατροί, νοσηλευτές) που πλέον θα αποτελούν το 20-25% του εργατικού δυναμικού, όταν οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία -στις μη βιομηχανικές χώρες της Δύσης- αποτελούν 15-20% (με εξαίρεση Γερμανία, ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία). [Οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία αποτελούν σχετική πλειοψηφία σε ανερχόμενες χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας όπως η Κίνα, η Ινδία, η Μαλαισία κ.ά.]. (Αναδημοσίευση-του ΔΑ)
