Πράξη δεύτερη, οι βάσεις της ανατροπής. Κράτησε, επίσης, περίπου μισή ώρα. Ο Ολυμπιακός επιτέλους,κάποτε παίρνει τη μπάλα στα πόδια και δείχνει τι μπορεί να κάνει με αυτήν. Βρέθηκαν σε πολύ καλή βραδυά οιακραίοι του, Ελ Γιουνουσί και Μανθάτης. Ο μικρός δικαιολόγησε την απόφαση του Σκίμπε να τον εντάξει στους Ανδρες, ήταν και οι δύο επικίνδυνοι, κι έγιναν ακόμη πιο επικίνδυνοι από τη φαεινή στιγμή που (την έπιασε, σε κοντινό πλάνο, ο σκηνοθέτης) ο Βούζας τους δείχνει ν’ αλλάξουν πτέρυγες. Χάρη σε μια επίθεση που φάνηκε να τελειώνει αλλ’ ήρθε και της παρέτεινε ο Μανθάτης τη ζωή, ο Ελ Γιουνουσί ξαναδίνει την πιθανότητα. Η πιθανότητα γίνεται ευκαιρία, αμέσως μετά. Με την κόκκινη. Ένα νέο Κίεβο, γι’ αυτούς; Μύρισε!

Πράξη τρίτη, μετά την κόκκινη. Η Μπεσίκτας συμπτύσσεται σ’ ένα 4-4-1, το οποίο κατ’ ουσίαν (στο ύψος που έπαιζε ο «1» Ταλίσκα) ήταν 4-5-0, ώσπου παρεμβαίνει και το τακτοποιεί καλύτερα ο προπονητής. Το κάνει, με την προσθήκη του Νετζίπ στον άξονα μπροστά από τους στόπερ, 4-1-4-0. Εκεί πλέον, με τον Ταλίσκα πάντα τόσο πίσω, ο Ολυμπιακός δεν χρειάζεται στόπερ. Για την ακρίβεια, εκεί πλέον ο Ολυμπιακός χρειάζεται -1 στόπερ και +1 χαφ για να κυκλοφορήσει με καλύτερες προοπτικές η μπάλα ανάμεσα στις τουρκικές γραμμές. Παύει να έχει ρόλο ο Ρέτσος, μένει μέσα (κυρίως για τα κόρνερ) ο Ντα Κόστα, οπισθοχωρεί δεύτερος σέντερ-μπακ ο Καμπιάσο (ή ο Ρομαό), και προστίθεται στο τρίγωνο των μέσων ο Αντρέ Μάρτινς. Απλό είναι, όμως δεν έγινε ποτέ. Τι έγινε; Το ακατανόητο. Το διπλά ακατανόητο. Αποσύρθηκε νωρίς η απειλή-Μανθάτης, για να μπει ένας δέκα μέρες τραυματίας (Σεμπά). Αυτογκόλ! Υστερα, δεύτερο αυτογκόλ, μπήκε ο μοναδικός παίκτης του πάγκου που ήταν σίγουρο πως δεν είχε τίποτα να δώσει. Μάριν. Αυτός που εδώ και τέσσερα χρόνια δεν έχει δώσει τίποτα, πουθενά, σε καμία από πέντε διαφορετικές ομάδες στην Ευρώπη. Απ’ τις Βρυξέλλες ως τη Σεβίλλη κι απ’ τη Φλωρεντία ως την Τραπεζούντα. Ζερό. Διόλου τυχαία, στο 11 εναντίον 10, με παιγνίδι ο Ολυμπιακός δεν έκανε ούτε μισή φάση. Μονάχα με κανα-δυο στημένα. Δεν επρόκειτο να κάνει φάση, όλη νύχτα να έπαιζαν.

Φυσικά, δεν είναι ευθύνη Βούζα ότι ο Ολυμπιακός έφτασε τούτη τη χρονιά να παίξει ματς πρόκρισης στους «8» του Γιουρόπα Λιγκ…με προπονητή Φούτμπολ Λιγκ. Οι άλλοι έπαιξαν το ίδιο αυτό ματς με τον προπονητή-πρωταθλητή, ένα προπονητή 800 αγώνων και μιας 3ηςθέσης σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Ισα κι όμοια είναι;