Θα τολμήσουμε να χαρακτηρίσουμε τη νίκη της ΝΔ ως πύρρειο, καθώς, παρά το καθολικό πουσάρισμα της προπαγάνδας των ΜΜΕ, οι 158 βουλευτές που εξασφάλισε, απέχουν από το στόχο που τέθηκε εξαρχής και δεν ήταν άλλος από την απόλυτη αυτοδυναμία των 180! Αριθμός που θα επέτρεπε την αλλαγή του Συντάγματος, την άκοπη συνέχιση της διάλυσης των δημόσιων υποδομών και την ενδοτική πολιτική παραχωρήσεων κυριαρχικών δικαιωμάτων, όπως είχε συμφωνήσει με τους Τούρκους και τους Αμερικάνους ο Μητσοτάκης… Τώρα, εάν το ΠΑΣΟΚ λειτουργήσει ως δεκανίκι στις αντιδραστικές πολιτικές που θα εφαρμόσει αναγκαστικά η ΝΔ, τα παραπάνω δεν ισχύουν…
Κυρίαρχο στοιχείο και αυτών των εκλογών ήταν η αποχή! Σχεδόν το μισό εκλογικό σώμα δεν προσήλθε στις κάλπες, τουλάχιστον οι εν ζωή εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους του Βορίδη…
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ, οι απώλειες ήταν βαριές (διασώθηκαν 48 βουλευτές), καθώς στελέχη, όπως η Πόπη Τσαπανίδου (ψηφοδέλτιο Επικρατείας), ο Νίκος Βούτσης (Α’ Αθηνών), η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου (Βόρειος Τομέας Β’ Αθηνών), ο Γιάννης Μουζάλας (Νότιος Τομέας Β’ Αθηνών), ο Χρήστος Σπίρτζης (Ανατολική Αττική), ο Γιάννης Ραγκούσης (Β’ Πειραιώς), ο Γιώργος Τσίπρας (Δυτική Αττική), ο Νίκος Φίλης (Α’ Αθηνών) δεν θα βρίσκονται στα κοινοβουλευτικά έδρανα…
Πέρα από την επικοινωνιακή αδυναμία λόγω της πολύχρονης και διαρκούς προπαγάνδας σε βάρος του από τα πετσοταϊσμένα ΜΜΕ, η απουσία αριστερής απάντησης στη δεξιά ατζέντα και η συντηρητική στροφή στους κυρπαντελήδες αποδείχθηκαν καταστροφικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού το μόνο που κατάφερε ήταν να νεκραναστήσει το ΠΑΣΟΚ, καθώς ο προοδευτικός κόσμος περίμενε αφενός, πιο δυναμική-κινηματική αντιπολίτευση, αφετέρου ξεκάθαρη και πειστική αντιπαράθεση με τις κυβερνητικές επιλογές των ιδιωτικοποιήσεων και τα επιχειρηματικά καρτέλ των ληστρικών κερδών. Η αόριστη επίκληση για “δικαιοσύνη παντού”, ως κύριο σύνθημα έμοιαζε και ήταν καταδικασμένο…
Το εξόχως θλιβερό είναι ότι ένα σημαντικό ποσοστό της κοινωνίας εκφράστηκε από την αντισυστημική ρητορική των διαφόρων ψεκασμένων, χριστιανοταλιμπάν, ακροδεξιών, νεοναζιστικών σχηματισμών, επιδοτώντας τα πολιτικά (αθροιστικά, 34 βουλευτές τα τρία ακροδεξιά κόμματα), κάτι που προδιαγράφει μια μαύρη περίοδο για το μέλλον του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος της χώρας…
Όμως, είναι τόσο δυσοίωνα τα οικονομικά στοιχεία και τόσο μεγάλη η μαύρη τρύπα του χρέους, που αμφιβάλλουμε αν η κυβέρνηση αυτή μακροημερεύσει και δεν πέσει με πάταγο σε λίγους μήνες, όπως έγινε στο παρελθόν με τις κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή και Γιώργου Παπανδρέου…
