Όσο σημαντική για το δημοκρατικό μας πολίτευμα η ημερομηνία της αποκατάστασης της Δημοκρατίας στη χώρα μας (24-7-1074), τόσο γελοία την έχουν καταντήσει σήμερα αυτοί που αποτελούν τους πυλώνες της…
Γιατί είναι αλήθεια παράξενο, να χωρούν σε μια δεξίωση στο προεδρικό μέγαρο, τραπεζίτες και επιχειρηματίες, πολιτικοί όπως ο Άδωνης Γεωργιάδης (συλλέκτης αυτογράφων Παττακού), ο Βορίδης (παλιό στέλεχος της χουντικής ΕΠΕΝ) και ο …Αυγενάκης, δικαστές και ένστολοι και κάθε λογής αρδάκια και σούργελα, αλλά να λείπουν οι άνθρωποι που παλεύουν καθημερινά να βρουν το δίκιο τους, όπως η κ. Καρυστιανού, ο κ. Ασλανίδης, ο κ. Πλακιάς… Τεράστια απρέπεια της κ. Σακελλαροπούλου!
Και αν η αποκατάσταση της Δημοκρατίας επανέφερε στο προσκήνιο καταρρακωμένες από τη χούντα αξίες, όπως ελευθερία, ισονομία, ισηγορία και παρρησία, έμεινε κενή περιεχομένου η δημοκρατική έννοια της δικαιοσύνης, η οποία ταυτίζεται με την απόλυτη πολιτική ισότητα: Όλοι συμμετέχουν εξίσου στην εξουσία, ανεξαρτήτως περιουσίας, καταγωγής και παιδείας. Γιατί «δίκαιον εστί το ίσον», όπως έγραψε ο Αριστοτέλης.
Η κ. Καρυστιανού το αποτύπωσε ευκρινώς και δικαίως στο πρόσφατο μήνυμά της, απευθυνόμενη στον πρωθυπουργό, τον υπουργό Δικαιοσύνης και την ηγεσία της δικαστικής εξουσίας! Δείτε το βίντεο:
