Monika Ertl: Ο άγγελος που πήρε εκδίκηση για τη δολοφονία του Che Guevara
Την πρωταπριλιά του 1971 οι υπάλληλοι του προξενείου της Βολιβίας στο Αμβούργο βρήκαν νεκρό τον γενικό πρόξενο της Βολιβίας με τρεις σφαίρες στο κορμί του.
Δίπλα του βρήκαν μία ξανθιά περούκα, ένα όπλο κι ένα σημείωμα που έγραφε:
Victoria o Muerte (Νίκη ή Θάνατος)
Ο δολοφονηθείς πρόξενος ονομαζόταν Ρομπέρτο Κιντανίγια και ήταν ο πρώην συνταγματάρχης που διέταξε τη δολοφονία του Τσε Γκεβάρα στη Βολιβία.
Ο άνθρωπος που τον εκτέλεσε ήταν η Μόνικα Ερτλ (Monika Ertl)…
Η Μόνικα Ερτλ ήταν κόρη του Χανς Ερτλ, ο οποίος ήταν ο κύριος κινηματογραφιστής του Χίτλερ. Γεννημένη το 1937, γαλουχήθηκε με τα ναζιστικά ιδεώδη, αφού το σπίτι της οικογένειας επισκεπτόταν συχνά ο διαβόητος Κλάους Μπάρμπι, στέλεχος των ναζί. Η Μόνικα τον αποκαλούσε «Θείο Κλάους». Μετά το τέλος του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα το 1954, η οικογένεια Ερτλ μετακόμισε, όπως και αμέτρητοι άλλοι ναζί, στη Βολιβία, καθώς ο πατέρας της Μόνικα ήταν απογοητευμένος από το γερμανικό κράτος, επειδή δεν κέρδισε ένα βραβείο για την «προσφορά» του ως κινηματογραφιστής…
Ήταν 8 Οκτωβρίου 1967, όταν ο βολιβιανός στρατός της τοπικής χούντας με την καθοδήγηση της CIA, εντόπισε και συνέλαβε τον Τσε Γκεβάρα μετά από προδοσία και σκληρή μάχη στη Κεμπράδα Ντελ Ιούρο της Βολιβίας. Οι περισσότεροι από τους 17 συντρόφους του Τσε σκοτώθηκαν. Ο Τσε τραυματίστηκε από πυρά στο πόδι συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην αίθουσα ενός εγκαταλελειμμένου σχολείου στο χωριό Λα Χιγκέρα.
Την επόμενη μέρα, 9 Οκτωβρίου, η διαταγή του δικτάτορα Μπαριέντος, ήταν σαφής. Ο Τσε έπρεπε να πεθάνει.
Ωστόσο όλα θα έπρεπε να συνηγορούν ότι σκοτώθηκε στη μάχη. Τελικά ο άνθρωπος από τον οποίο θα έπεφτε νεκρός, ήταν ο λοχίας Μάριο Τεράν μετά από διαταγή του Ρομπέρτο Κιντανίγια.
Όταν ο Τσε αντιλήφθηκε τι επρόκειτο να συμβεί, φώναξε:
Πυροβολήστε με δειλοί. Θα σκοτώσετε μόνο έναν άνθρωπο, όχι τις ιδέες μου.
Συνολικά 9 σφαίρες “τρύπησαν” τον Τσε, στο θώρακα και το σβέρκο.
Την ίδια περίπου εποχή, το 1967 η λαμπερή Monika παντρεύεται έναν πλούσιο Βολιβιανό-Γερμανό μεγαλοαστό και γίνεται πρώτο θέμα στα περιοδικά και τις εφημερίδες της εποχής. Φαινομενικά ζει μια παραμυθένια ζωή, η ανήσυχη ρομαντική ψυχή της όμως δεν εφησυχάζει. Πέφτει στα χέρια της μία εφημερίδα, όπου αναφέρεται η δολοφονία του Che, καθώς και ο αγώνας των ανταρτών του ELN (Ejercito de Liberation National) μέσα στα δάση.
Για ό,τι συνέβη στην ψυχή της, μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν. Ο Schreiber που έγραψε τη βιογραφία της, ισχυρίζεται ότι κάποια στιγμή η ατίθαση κόρη θέλησε να διαφοροποιηθεί από τον πατέρα της και το χιτλερικό παρελθόν της οικογένειας και κάποια στιγμή βρέθηκε ανάμεσα στην «αυταρχική ανατροφή της και το αντιαυταρχικό πνεύμα εκείνων των καιρών». Ευαίσθητη και ανήσυχη, υπέφερε για όλα όσα η οικογένειά της αδιαφορούσε (ή υποστήριζε): τις κοινωνικές ανισότητες, την αδικία, τους φτωχούς αγρότες και εργάτες, τους καταπιεσμένους Ινδιάνους, τη δολοφονία του Che.
Το 1969 έρχεται η απόλυτη ρήξη. Η Μόνικα αποφασίζει να πάψει να είναι ένα στολίδι του αστικού σαλονιού, χωρίζει τον βαρετό σύζυγό της και συντάσσεται με τους ονειροπόλους αντάρτες του ELN, της ένοπλης οργάνωσης, μέλος της οποίας λίγο καιρό πριν ήταν και ο Che. Αλλάζει το όνομα της, πλέον είναι η ατρόμητη Imilla η Ινδιάνα, περνά στην παρανομία και ερωτεύεται με πάθος τον συνεχιστή του Che στην οργάνωση, τον Inti Peredo. Ο πατέρας της προσπαθεί μάταια να τη μεταπείσει να αφήσει «αυτούς τους τρελούς μαοϊκούς» και να γυρίσει πίσω, την έχει χάσει όμως για πάντα. Μέσα στη βιασύνη της, τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό της κάνει το λάθος να χρησιμοποιήσει το δικό της αυτοκίνητο σε μία απαλλοτρίωση τράπεζας, οπότε γίνεται πλέον γνωστή στις αρχές και καταζητούμενη.
Ένα απόγευμα, πάλι σε εφημερίδα, βλέπει τη φωτογραφία του αγαπημένου της Ίντι να κείτεται νεκρός και δίπλα του ένας άντρας να ποζάρει περήφανος.
Ήταν ο συνταγματάρχης Ρομπέρτο Κιντανίγια.
Το βολιβιανό καθεστώς για να προστατεύσει τον Κιντανίγια από τους αντάρτες, τον τοποθέτησε γενικό πρόξενο της Βολιβίας στο Αμβούργο της Γερμανίας.
Η Μόνικα Ερτλ αποφασισμένη να πάρει εκδίκηση για τον αγαπημένο της Ιντι αλλά και για τη δολοφονία του Τσε, σχεδίαζε δύο χρόνια τη δολοφονία του.
Την πρωταπριλιά του 1971 χτύπησε η πόρτα στο γραφείο του προξένου Κιντανίγια και η γραμματέας του τον ενημέρωσε ότι μία Γερμανίδα ζητούσε να τον δει για να τη βοηθήσει σχετικά με μία βίζα. Ο Κιντανίγια απάντησε καταφατικά και την πόρτα του γραφείου πέρασε μία εντυπωσιακή ξανθιά, με ανοιχτό πουκάμισο και ψηλές γόβες.
“Ερτλ, Μόνικα Ερτλ. Ενδιαφέρομαι να επισκεφτώ τη Βολιβία για ένα ντοκιμαντέρ. Ξέρετε, είχα μείνει εκεί με τον πατέρα μου μετά τον πόλεμο. Μεταναστεύσαμε εκεί για κάποια χρόνια μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση. Δικαστήρια πολέμου, Αμερικάνοι, Ρώσοι, Αντιλαμβάνεστε».
Ο πρόξενος αφού της είπε ότι θα τη βοηθήσει, της έδωσε και μία κάρτα με τα στοιχεία του σε περίπτωση που η ωραία Γερμανίδα ήθελε να τον συνοδεύσει για ένα ποτό. Η Μόνικα διάβασε την κάρτα. «Ρομπέρτο Κιντανίγια Περέιρα, Γενικός Πρόξενος Βολιβίας»
Ήταν πια σίγουρη. Είχε βρει τον άνθρωπο που εκτέλεσε τον Τσε και πόζαρε περήφανος πάνω από το πτώμα του Ίντι. Ψύχραιμη, έβγαλε από την τσάντα της ένα 38άρι πιστόλι «Colt cobra» και τον σημάδεψε λέγοντάς του: Victoria o Muerte senior!
Η Μόνικα τον πυροβόλησε εξ επαφής τρεις φορές και αφού άφησε την ξανθιά περούκα και το πιστόλι στο γραφείο του εξαφανίστηκε.
“Quintanilla, Quintanilla,
Du wirst in deinen Naechten keinen Frieden mehr finden
Du raubtest Inti das Leben
Und du meintest das ganze Volk“ (Imilla)
Η Μόνικα Ερτλ γύρισε στη Βολιβία και ήταν πλέον καταζητούμενη, καθώς οι αρχές την είχαν επικηρύξει για 20.000 δολάρια.
Κατά τη διάρκεια της παρανομίας, η Μόνικα συναντήθηκε με τον Ρεζί Ντεμπρέ, Γάλλο διανοούμενο-επαναστάτη και προσωπικό φίλο του Τσε.
Όταν την αντίκρισε την αγκάλιασε θερμά και της είπε να προσέχει, γιατί ήταν πολύ επικίνδυνο να κυκλοφορεί. Αφού μίλησαν για κάμποση ώρα, ο Ρεζί σοβάρεψε και της είπε τρομαγμένος: «Μόνικα, είναι εδώ, στη Βολιβία».
Η Μόνικα δεν κατάλαβε και ρώτησε “Ποιος είναι εδώ;”
“Ο Κλάους Μπάρμπι, ο χασάπης της Λυών. Είναι σύμβουλος των μυστικών υπηρεσιών της Βολιβίας με το όνομα Κλάους Άλτμαν.”
Η Μόνικα σοκαρισμένη ψιθύρισε: “Ο Θείος Κλάους, ο φίλος του μπαμπά…“.
Αφού ξεπέρασε το σοκ, η Μόνικα πρότεινε στον Ρεζί να απαγάγουν τον «χασάπη της Λυών» για να δικαστεί στα πρότυπα του Άντολφ Άιχμαν (Otto Adolf Eichmann), ο οποίος λίγα χρόνια πριν είχε εντοπιστεί στην Αργεντινή, απήχθη από την Ισραηλινή μυστική υπηρεσία, τη Μοσάντ, και δικάστηκε και εκτελέστηκε για εγκλήματα πολέμου.
Για τους επόμενους μήνες η Μόνικα Ερτλ και ο Ρεζί Ντεμπρέ παρακολουθούσαν μέρα νύχτα τον Κλάους Μπάρμπι, με τη βοήθεια άλλων «συντρόφων» τους. Ωστόσο, κάποιος από την ομάδα τους πρόδωσε, καθώς ο Κλάους είχε ανθρώπους παντού.
Στις 12 Μαΐου 1973 της έστησαν ενέδρα υπό τις οδηγίες του «Θείου Κλάους» και την εκτέλεσαν σε ηλικία 36 ετών.
Ο πατέρας της, Χανς, πέθανε το 2000 σε ηλικία 93 ετών στο εξοχικό του στη Βολιβία…
Γιάννης Κ., 9-10-2022
Πηγές:
https://tvxs.gr/mo/i/4748/f/userpost/monika-ertl
https://www.lifo.gr/san-simera/i-en-psyhro-dolofonia-toy-tse-gkebara
www.iltrentinonuovo.it/
